عراق در التهاب و آشوب صدری‌ها

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: در پی تشدید ناآرامی‌ها در بغداد و اعتراض‌های خیابانی حامیان جریان صدر عراق به نامزدی «محمد شیاع السودانی» برای تصدی منصب نخست‌وزیری عراق از جانب «الاطار التنسیقی» (چارچوب هماهنگی) در منطقه سبز بغداد، شماری از معترضان، بار دیگر از موانع بتنی منتهی به منطقه سبز بغداد عبور کردند و وارد ساختمان پارلمان عراق شدند. اقدامی که نشان می‌دهد جریان صدر و هم پیمانان آن تمایلی به خروج از بن بست سیاسی ندارند.

احزاب سیاسی در عراق دیروز منتظر برگزاری جلسه پارلمان برای آغاز روند سیاسی جدید بودند، اما جریان صدر دوباره در اقدامی خلاف قانون، طرفدارانش را به تظاهرات دعوت و فضای بغداد را متشنج و آشوب‌زده کرد. چهارشنبه پیش نیز، این معترضان حامی صدر، به ساختمان پارلمان حمله کرده و به اموال عمومی آسیب زده بودند. هر چند مقتدی صدر به طور علنی از اقدام معترضان حمایت نکرده است، اما معلوم نیست که آیا این اعتراضات را که به اسم و در حمایت از او انجام شده است، تایید می‌کند یا نه. این در حالی است که معترضان تصاویر وی را در پارلمان به همراه داشتند و نمایش می‌دادند. با توجه به این که همه عراقی‌ها اکنون در آستانه انتخاب نخست وزیر هستند تا بتوانند ثبات سیاسی را برقرار کنند و دولت جدیدی تشکیل دهند، اگر مقتدی صدر موضع رسمی خود را به معترضان اعلام و راه خود را از آن‌ها جدا نکند مقامات و افکار عمومی عراق تبعات هر گونه مسئولیت ناامنی و بی‌ثباتی را بر عهده صدر خواهند گذاشت.

مقتدی صدر با این هدف از نمایندگان جریان خود خواست تا استعفای خود را تقدیم کنند که از این طریق راه برای برگزاری انتخابات زودهنگام فراهم شود، اما به دلیل همراهی نکردن دیگر جریان‌های سیاسی با جریان صدر، تیرش به سنگ خورد و اکنون که همه گروه‌ها روی گزینه واحدی به توافق رسیده‌اند، سعی دارد تا فضای داخل عراق را متشنج کند. مقتدی صدر در سال‌های اخیر برای پیشبرد برنامه‌های خود بار‌ها هوادارانش را به خیابان‌ها کشانده تا بتواند امتیازاتی را از برخی گروه‌های سیاسی بگیرد، اما با توجه به این که شرایط کنونی عراق با گذشته متفاوت است، افکار عمومی این کشور دوست ندارند تا وضعیت بن بست سیاسی به درازا کشیده شود.

از آن جا که هم اکنون ترکیه به اشغالگری در شمال عراق مشغول است و عراقی‌ها هم از بی‌ثباتی سیاسی و مشکلات اقتصادی به تنگ آمده‌اند، انتظار دارند تا همه رهبران سیاسی با یکدیگر متحد شوند تا بتوانند از بحران‌ها عبور کنند و اگر مقتدی صدر با دیگران همراه نشود، روز به روز از بدنه اجتماعی دور خواهد شد و در آینده عراقی‌ها روی وزن سیاسی او حساب باز نخواهند کرد. همچنان که خود مقتدی صدر هم پیشتر گفته بود حتی اگر در داخل ساختار سیاسی هم حضور نداشته باشد، همه تلاش خود را برای تشکیل دولت خواهد کرد، بنابراین اگر از اظهارات قبلی خود عدول کند، مقبولیت نسبی را که در بین بخشی از مردم عراق دارد، از دست خواهد داد.